Wdrażanie funkcji kopii zapasowych i odzyskiwania w celu zapewnienia ciągłości działalności biznesowej

Strategia zapewniania ciągłości działalności biznesowej oznacza metodę zagwarantowania stałego dostępu do danych firmowych w przypadku planowanych przestojów i sytuacji awaryjnych. Dotyczy to także realizacji zadań i ogólnego działania infrastruktury firmy. Ten przewodnik opisuje rozwiązanie oparte na tworzeniu kopii zapasowych i odzyskiwaniu danych.

W czym może być pomocny ten przewodnik? Przewodnik ten został napisany w ramach wsparcia dla osób oraz zespołów oceniających, projektujących i wdrażających rozwiązania do tworzenia kopii zapasowych oraz odzyskiwania danych. Jeśli jesteś administratorem systemów informatycznych lub członkiem zespołu administrującego takimi systemami w średnim lub dużym przedsiębiorstwie, w tym przewodniku znajdziesz nasze sugestie i zalecenia dotyczące tworzenia rozwiązań opartych na kopiach zapasowych oraz odzyskiwaniu danych.

Części tego przewodnika:

• Scenariusz, opis problemu i cele

• Zalecany projekt tego rozwiązania

• Dlaczego zalecamy ten projekt?

• Etapy wdrażania tego rozwiązania

Na poniższym diagramie zilustrowano problem, którego dotyczy ten przewodnik.

Scenariusz, opis problemu i cele

W tej sekcji opisano na przykładzie scenariusz, problem i prawdopodobne cele użycia tego rozwiązania w firmie.

Scenariusz

Rozwój średniej wielkości organizacji, której działalność opiera się na różnych technologiach firmy Microsoft:

• Organizacja ma dwa serwery plików z systemem Windows Server, na których przechowywane są dane ważne lub kluczowe dla jej funkcjonowania.

• Organizacja korzysta z kilku wewnętrznych aplikacji zwirtualizowanych na serwerze funkcji Hyper-V.

• Organizacja korzysta z serwera Exchange do obsługi wiadomości e-mail, serwera SharePoint do udostępniania informacji oraz serwera z oprogramowaniem SQL Server jako bazy danych zaplecza dla swoich aplikacji.

• Większość komputerów pracowników jest wyposażona w system operacyjny Windows 7, 8 lub 8.1. Pracownicy powinni zapisywać pliki o istotnym znaczeniu na sieciowych serwerach plików lub w witrynie programu SharePoint (na potrzeby współpracy), ale w rzeczywistości pliki często są zapisywane na komputerach lokalnych.

• Organizacja dysponuje siecią magazynowania (SAN) lub urządzeniem do ujednoliconego przechowywania danych od dostawcy innego niż firma Microsoft.

Opis problemu

Zasadniczy problem, który należy rozwiązać, wygląda następująco:

Jak zapewnić właściwe przechowywanie danych i wykonywanie kopii zapasowych, a w przypadku nieoczekiwanej sytuacji lub awarii jak względnie szybko odzyskać utracone dane?

Z tym problemem zasadniczym mogą się wiązać inne problemy dotyczące środowiska informatycznego organizacji:

• Strategia tworzenia kopii zapasowych zaczęła z czasem być stosowana wyrywkowo zamiast całościowo, a obowiązujące procedury nie są powszechnie znane.

• Aktualna procedura tworzenia kopii zapasowych zawiera błędne założenie, że wszystkie firmowe dane są tak samo ważne.

• Odzyskiwanie danych po ostatniej awarii trwało zdecydowanie za długo, a części danych o kluczowym znaczeniu w ogóle nie udało się odzyskać.

• Kopie zapasowe danych są przechowywane tylko na dysku w sieci SAN na terenie firmy. Nie jest pewne, czy dane byłyby bezpieczne w przypadku katastrofy lub poważnej awarii w budynku, w którym organizacja ma siedzibę.

• Aktualnie używane rozwiązanie jest zbyt skomplikowane i ma ograniczenia w zakresie planowania, co ostatecznie prowadzi do tego, że wykonywane są tylko niektóre typy kopii zapasowych. W szczególności rozwiązanie to nie jest zoptymalizowane pod kątem wykonywania kopii zapasowych danych związanych z produktami firmy Microsoft, na których opiera się funkcjonowanie organizacji.

• Rośnie zapotrzebowanie na pamięć masową. Obecnie organizacja ma 20 terabajtów (TB) danych i wartość ta zwiększa się o około 20% rocznie.

Cele organizacji

Po przeanalizowaniu problemu głównego i związanych z nim kwestii dodatkowych wyłaniają się następujące cele i wymagania:

• Optymalna, elastyczna archiwizacja — organizacja musi mieć możliwość wykonywania kopii zapasowych różnych typów danych, z uwzględnieniem różnego poziomu szczegółowości kopii. Powinna istnieć możliwość tworzenia np. kopii aplikacji, bieżących zadań, całych komputerów i serwerów oraz woluminów, ale także konkretnych folderów i plików. Zastosowane rozwiązanie powinno być zoptymalizowane pod kątem wykonywania kopii zapasowych danych związanych z produktami firmy Microsoft.

• Skuteczna praca w trakcie archiwizacji — podczas powstawania kopii zapasowej archiwizowane dane muszą być dostępne. Archiwizacja nie może przeszkadzać w normalnym funkcjonowaniu organizacji.

• Skalowalna przestrzeń dyskowa — potrzebne jest skalowalne rozwiązanie umożliwiające zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania organizacji na przestrzeń dyskową.

• Przechowywanie danych poza siedzibą — przechowywanie danych poza siedzibą organizacji zmniejsza ryzyko powstania dużych szkód w przypadku katastrofy lub innej poważnej awarii w siedzibie.

• Definiowanie punktów odzyskiwania —rozwiązanie powinno uwzględniać fakt, że dane mają różną wartość dla organizacji, i umożliwiać zróżnicowanie punktów odzyskiwania na podstawie typów danych. Punkt odzyskiwania danych określa, przez ile czasu po awarii dane mogą być niedostępne. Im ważniejsze dane, tym czas ten powinien być krótszy.

• Łatwe zarządzanie i samoobsługa — archiwizacja powinna być łatwa do zainicjowania, zarządzania i monitorowania. Użytkownicy powinni mieć możliwość rozpoczęcia wykonania kopii zapasowej i odzyskiwania z poziomu swoich komputerów.

• Możliwość wykonania dodatkowych kopii zapasowych — rozwiązanie powinno zapewniać wykonywanie zarówno kopii zaplanowanych, jak i na żądanie.

• Łatwe odzyskiwanie danych — odzyskiwanie danych powinno być łatwe do wykonania (zarówno ręcznie, jaki i automatycznie). Musi istnieć możliwość odzyskania danych na różnych poziomach i zapisania ich nie tylko w lokalizacji pierwotnej, ale także poza nią.

• Prosta analiza kosztów — obliczenie kosztów funkcjonowania rozwiązania powinno być proste.

Jaki jest zalecany projekt tego rozwiązania?

Na poniższym diagramie przedstawiono projekt rozwiązania ido tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych. Rozwiązanie jest oparte na programie Microsoft System Center 2012 R2 Data Protection Manager (DPM) oraz na systemie Microsoft Azure.

W poniższej tabeli wymieniono elementy projektu.

Dlaczego zalecamy ten projekt?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto zestawić cele organizacji z zaproponowanymi technologiami i przeanalizować, jak te technologie pomagają w realizacji celów oraz rozwiązywaniu problemów.

Jakie czynności należy wykonać w celu implementacji tego rozwiązania?

Aby zaimplementować to rozwiązanie, wykonaj kroki przedstawione w tej sekcji. Zawsze weryfikuj wykonanie danego kroku przed przejściem do następnego.

1. Skonfigurowanie i wdrożenie programu DPM

2. Skonfigurowanie magazynu danych kopii zapasowych

3. Skonfigurowanie ochrony

4. Skonfigurowanie samoobsługi

5. Weryfikacja kopii zapasowych

Skonfigurowanie i wdrożenie programu DPM

• Pobranie oprogramowania System Center 2012 R2

  Przed nabyciem pełnej wersji programu DPM można pobrać jego wersję próbną. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z artykułem Pobieranie wersji próbnej: System Center 2012 R2 w witrynie Centrum TechNet z wersjami próbnymi oprogramowania.

• Zapoznanie się z programem DPM

  Przed skonfigurowaniem programu DPM należy zapoznać się z wymaganiami systemowymi, obsługiwanymi wdrożeniami i funkcjami programu. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj artykuł Wprowadzenie do programu DPM w bibliotece TechNet.

• Zainstalowanie programu DPM

  Gdy będą spełnione wszystkie warunki wstępne, zainstaluj program DPM. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z artykułem Instalowanie i uaktualnianie programu System Center 2012 DPM w bibliotece TechNet.

Skonfigurowanie magazynu danych kopii zapasowych

• Konfiguracja dysku — do puli magazynu kopii zapasowych programu DPM trzeba dodać dysk, który będzie służył do przechowywania replik i punktów odzyskiwania. Dysk nie powinien mieć zdefiniowanych żadnych woluminów. Aby uzyskać instrukcje, zapoznaj się z artykułem Konfigurowanie przestrzeni dyskowej.

• Konfiguracja programu Kopia zapasowa Azure — aby uzyskać instrukcje, zapoznaj się z następującymi tematami: Wymagania wstępne kopii zapasowych w systemie Azure, Konfigurowanie magazynów kopii zapasowych dla programu Kopia zapasowa Azure i Rejestrowanie serwerów DPM.

• Przygotowanie repozytorium taśmowego — w ramach przygotowania należy fizycznie podłączyć do serwera DPM bibliotekę taśm lub autonomiczną stację taśm, a następnie dodać ją do biblioteki programu DPM. Aby uzyskać stosowne instrukcje, zapoznaj się z artykułem Konfigurowanie repozytorium taśmowego.

Skonfigurowanie ochrony

• Ogólny opis konfigurowania ochrony komputerów klienckich dostępny jest w blogu Kevina Holmana na temat oprogramowania System Center.

• Instalacja i konfiguracja agenta ochrony programu DPM — należy zainstalować agenta na każdym komputerze lub serwerze, który ma być objęty ochroną.

• Konfiguracja grup ochrony — należy zebrać serwery i komputery, które mają być objęte ochroną, i zorganizować je w grupy ochrony. W ramach tworzenia grup ochrony należy również skonfigurować opcje archiwizacji krótko- i długookresowej, zaplanować wykonywanie kopii zapasowych i skonfigurować początkową replikację danych.

  W tym rozwiązaniu grupy ochrony należy skonfigurować następująco:

  • Komputery klienckie i serwery plików — w ramach konfigurowania grup ochrony komputerów klienckich i serwerów plików należy wskazać chronione komputery i serwery oraz wybrać dane, które mają podlegać ochronie. Można także określić, czy użytkownicy będą mogli wskazywać inne pliki do wykonywania kopii zapasowych i odzyskiwania. Użytkownicy nie będą mogli wybrać pliku, który zostanie wyraźnie wykluczony w trakcie konfiguracji. Do przechowywania krótkoterminowego należy wybrać dysk lub system Azure, a do przechowywania długoterminowego — taśmę.

  • SQL Server — w ramach konfigurowania grup ochrony należy wybrać serwer z oprogramowaniem SQL Server, na którym został zainstalowany agent programu DPM, a następnie wskazać bazy danych na tym serwerze, które mają podlegać ochronie. Należy także wybrać opcje związane z krótkoterminową ochroną danych na dysku i w systemie Azure oraz z długoterminową ochroną na taśmie.

  • Exchange — przed rozpoczęciem konfigurowania ochrony danych w programie Exchange należy skopiować na serwer DPM pliki ese i eseutil (znajdujące się zwykle w folderze C:\Program Files\Microsoft\Exchange Server\V14\Bin). Wersje tych plików muszą być dokładnie takie same na serwerze, który ma być objęty ochroną, i na serwerze programu DPM. W ramach konfigurowania grup ochrony należy wybrać bazy danych skrzynek pocztowych, które mają być chronione. Ochronę krótkoterminową należy skonfigurować tylko na dysku, a długoterminową — na taśmie. Następnie kreator sprawdzi integralność baz danych programu Exchange. To spowoduje, że sprawdzanie spójności kopii zapasowych będzie się odbywać na serwerze DPM, a nie na serwerze programu Exchange, dzięki czemu w trakcie wykonywania kopii zapasowej serwer programu Exchange nie będzie musiał używać swojego pliku eseutil. Na stronie MSExchange.orgznajduje się przydatny przewodnik szczegółowo opisujący wdrażanie tej funkcji ochrony danych.

  • SharePoint — przed rozpoczęciem procesu konfigurowania grupy ochrony należy upewnić się, że agent ochrony programu DPM działa w tym czasie na co najmniej jednym serwerze frontonu farmy i na wszystkich serwerach SQL hostujących bazy danych farmy programu SharePoint. Ponadto z poziomu wiersza polecenia środowiska Windows PowerShell z podwyższonym poziomem uprawnień należy uruchomić polecenie ConfigureSharepoint.exe –EnableSharepointProtection (na koncie, które ma pełny dostęp do programu SharePoint). Spowoduje to skonfigurowanie uprawnień programu SharePoint oraz składnika zapisywania usługi VSS w programie DPM. W ramach konfigurowania grupy ochrony należy wybrać bazę danych farmy na serwerze frontonu programu SharePoint. Ochronę krótkoterminową należy skonfigurować tylko na dysku, a długoterminową — na taśmie.

  • Hyper-V — w ramach konfigurowania grupy ochrony dla funkcji Hyper-V należy wybrać maszyny wirtualne na hoście lub w klastrze funkcji Hyper-V, które mają być objęte ochroną. Można wybrać opcję wykonywania kopii zapasowych online (bez przerw w działaniu maszyny wirtualnej) lub offline (maszyna przerwie pracę, wykona migawkę i ją zarchiwizuje). Należy także wybrać opcje związane z krótkoterminowym przechowywaniem danych na dysku lub w programie Kopia zapasowa Azure i długoterminowym przechowywaniem danych na taśmie.

• Podczas konfigurowania opcji przechowywania danych dla grupy ochrony należy użyć poniższych ustawień.

  Nośnik kopii zapasowych	Opis	Cechy	Zalecane użycie
  Kopia zapasowa „dysk-dysk-taśma” (D2D2T)	Wykonywanie krótkoterminowych kopii zapasowych na dysku i kopii długoterminowych na taśmie.	Wykonywanie krótkoterminowych kopii zapasowych na dysku i kopii długoterminowych na taśmie zapewnia większą elastyczność niż metoda „dysk-taśma”, ponieważ dane są krótkoterminowo przechowywane na dysku, po czym są przenoszone na taśmę w celu przechowywania długoterminowego. Rozwiązanie przydatne w następujących zastosowaniach: Ochrona kluczowych i ważnych danych z pewną tolerancją strat. W przypadku tej metody dane są przez pewien czas przechowywane na dysku, prawdopodobnie w siedzibie organizacji. Jeśli w siedzibie wydarzy się jakaś katastrofa lub poważna awaria, zanim dane zostaną przeniesione na taśmę poza siedzibę, może wystąpić utrata danych. Ochrona danych z bliskimi krótkoterminowymi punktami odzyskiwania, które wydłużają się z upływem czasu. Mogą to być na przykład kluczowe dane związane z konkretnym projektem, które w trakcie jego trwania przez trzy kolejne miesiące mają bliskie punkty odzyskiwania Natomiast po upływie tego czasu ich punkty odzyskiwania są coraz bardziej oddalone.	Przeznaczenie: Kopie zapasowe danych serwerów Exchange Kopie zapasowe danych serwerów SharePoint W tych sytuacjach krótkoterminowe przechowywanie danych dostępne jest tylko na dysku. Program Kopia zapasowa Azure nie jest obsługiwany. W ramach tego rozwiązania należy nabyć bibliotekę taśm lub autonomiczną stację taśm i fizycznie podłączyć ją do serwera DPM. Biblioteka taśm może być połączona z serwerem DPM bezpośrednio (za pomocą interfejsu SCSI) lub w sieci SAN.
  Kopia zapasowa „dysk-taśma” (D2T) + Kopia zapasowa Azure	Wykonywanie krótkoterminowych kopii zapasowych na dysku i w systemie Azure oraz kopii długoterminowych na taśmie.	Wykonywanie krótkoterminowych kopii zapasowych zarówno na dysku, jak i w chmurze systemu Azure pozwala ominąć niektóre ograniczenia metody „dysk-dysk-taśma”. Rozwiązanie przydatne w następujących zastosowaniach: Ochrona danych o kluczowym znaczeniu dla firmy, z niską krótkoterminową tolerancją strat, wymagających przechowywania poza siedzibą. Krótkoterminowe dane są dostępne zarówno na dysku, jak i w chmurze.	Przeznaczenie: Kopie zapasowe danych serwerów SQL Server Kopie zapasowe danych funkcji Hyper-V Kopie zapasowe danych serwerów i komputerów klienckich

Skonfigurowanie samoobsługi

W ramach konfigurowania tego rozwiązania można określić, czy użytkownicy końcowi będą mogli samodzielnie odzyskiwać dane przez przywracanie punktów odzyskiwania zdefiniowanych dla plików. Umożliwienie odzyskiwania danych przez użytkowników końcowych wymaga skonfigurowania obsługi tej funkcji w Usługach domenowych Active Directory (AD DS), włączenia funkcji odzyskiwania danych przez użytkowników na serwerze DPM oraz zainstalowania oprogramowania klienckiego do obsługi kopii w tle na komputerach klienckich. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z artykułem Konfigurowanie odzyskiwania przez użytkownika końcowego i odzyskiwanie danych z plików.

Można również udostępnić użytkownikom opcję samodzielnego odzyskiwania baz danych SQL Server utworzonych za pomocą serwera DPM. Służy do tego Narzędzie do samoobsługowego odzyskiwania programu DPM. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z artykułem Odzyskiwanie baz danych programu SQL Server za pomocą odzyskiwania samoobsługowego.

Weryfikacja kopii zapasowych

Należy jeszcze sprawdzić, czy kopie zapasowe działają zgodnie z oczekiwaniami. Po pomyślnym skonfigurowaniu wykonywania kopii zapasowych w ramach grup ochrony program DPM natychmiast wykona początkową replikację (pełną kopię zapasową) wszystkich danych. W obszarze Grupy ochrony konsoli programu DPM będzie wyświetlany postęp tej początkowej replikacji, a po jej pomyślnym zakończeniu jej stan zostanie opisany jako OK. Ponadto w konsoli można przejrzeć związane z tym zadania i alerty. Stan kopii zapasowych zapisywanych w systemie Azure można sprawdzić w portalu systemu Azure. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z artykułem Zarządzanie magazynami kopii zapasowych systemu Azure i monitorowanie ich.

Zobacz też