Jak przypisać klientów do lokacji w programie Configuration Manager

Komputery klienckie można ręcznie przypisać do lokacji za pomocą następujących dwóch metod:

• Zastosowanie właściwości instalacji klienta określającej kod lokacji.

• Określenie kodu lokacji w Panelu sterowania programu Configuration Manager.

Automatyczne przypisanie lokacji może nastąpić podczas wdrażania klienta lub po kliknięciu przycisku Odkryj na karcie Zaawansowanewe właściwościach programu Configuration Manager w Panelu sterowania. Klient programu Configuration Manager porównuje własną lokalizację sieciową z granicami skonfigurowanymi w hierarchii programu System Center 2012 Configuration Manager. Jeśli lokalizacja sieciowa klienta znajduje się w grupie granic włączonej w celu przypisania lokacji lub hierarchia została skonfigurowana dla lokacji rezerwowej, klient zostanie automatycznie przypisany do tej lokacji bez konieczności określania kodu lokacji.

Granice można skonfigurować w jeden z następujących sposobów:

• Podsieć adresu IP

• Lokacja usługi Active Directory

• Prefiks adresu IPv6

• Zakres adresów IP

Informacje dotyczące sposobu konfigurowania grup granic w celu przypisania lokacji oraz konfigurowania lokacji rezerwowej w celu automatycznego przypisania lokacji znajdują się w sekcji Tworzenie i konfigurowanie grup granic dla programu Configuration Manager w temacie Konfigurowanie granic i grup granic w programie Configuration Manager.

Klienci programu System Center 2012 Configuration Manager korzystający z automatycznego przypisania lokacji podejmą próbę odnalezienia grup granic lokacji publikowanych w usługach domenowych w usłudze Active Directory. Jeśli ta metoda zawiedzie (na przykład schemat usługi Active Directory nie został rozszerzony dla programu System Center 2012 Configuration Manager lub klienci są komputerami grupy roboczej), klienci mogą odnaleźć informacje o grupach granic w punkcie zarządzania.

Użytkownik może określić punkt zarządzania, z którego będą korzystały komputery klienckie po ich zainstalowaniu, lub klienci mogą znaleźć punkt zarządzania przy użyciu publikowania DNS lub usługi WINS.

Jeśli klient nie może znaleźć lokacji z przypisaną grupą granic zawierającej jej lokalizację sieciową, a hierarchia nie ma lokacji rezerwowej, klient będzie ponawiać próbę przypisania do lokacji co 10 minut.

Nie można automatycznie przypisać komputerów klienckich programu System Center 2012 Configuration Manager do lokacji w przypadku jednego z poniższych scenariuszy, które wymagają przypisania ręcznego.

• Komputery klienckie są obecnie przypisane do lokacji.

• Komputery klienckie są połączone z Internetem lub zostały skonfigurowane wyłącznie jako klienci internetowi.

• Lokalizacja sieciowa komputerów klienckich nie znajduje się w jednej ze skonfigurowanych grup granic w hierarchii programu Configuration Manager, a dla hierarchii nie istnieje lokacja rezerwowa.

Po znalezieniu przypisanej lokacji przez klienta zostanie zweryfikowana jego wersja i system operacyjny, aby sprawdzić, czy lokacja programu System Center 2012 Configuration Manager może nim zarządzać. Program System Center 2012 Configuration Manager nie możne na przykład zarządzać klientami programu Configuration Manager 2007 lub klientami z systemem operacyjnym Windows 2000.

Podczas gdy przypisanie lokacji nie powiedzie się w przypadku przypisania klienta z systemem Windows 2000 do lokacji programu System Center 2012 Configuration Manager, po przypisaniu klienta programu Configuration Manager 2007 do programu System Center 2012 Configuration Manager przypisanie lokacji będzie pomyślnie obsługiwać automatyczne uaktualnienie klienta. Przed uaktualnieniem klienta programu Configuration Manager 2007 do klienta programu System Center 2012 Configuration Manager program Menedżer konfiguracji nie może jednak zarządzać tym klientem przy użyciu ustawień klienta, aplikacji lub aktualizacji oprogramowania.

Program Menedżer konfiguracji sprawdza ponadto, czy użytkownik przypisał klienta programu System Center 2012 Configuration Manager do lokacji obsługującej wersję klienta programu Menedżer konfiguracji według poniżej tabeli. Te scenariusze mogą wystąpić w okresie migracji z programu Configuration Manager 2007 do programu System Center 2012 Configuration Manager.

Sprawdzanie zgodności lokacji wymaga spełnienia jednego z następujących warunków:

• Klient ma dostęp do informacji o lokacji programu publikowanych w usługach domenowych w usłudze Active Directory.

• Klient może komunikować się z punktem zarządzania w lokacji.

Jeśli sprawdzanie zgodności lokacji nie zostanie zakończone pomyślnie, przypisanie lokacji nie powiedzie się, a klientem nadal nie będzie można zarządzać do momentu, gdy po ponownym uruchomieniu sprawdzania zgodności lokacji zostanie ono zakończone pomyślnie.

Sprawdzanie zgodności lokacji nie zostanie wykonane, jeśli klient został skonfigurowany dla internetowego punktu zarządzania. Przy takim scenariuszu sprawdzanie zgodności zostanie pominięte. W przypadku przypisania klientów do lokacji zawierającej internetowe systemy lokacji i określenia internetowego punktu zarządzania należy sprawdzić, czy klient został przypisany do poprawnej lokacji. W razie pomyłkowego przypisania klienta do lokacji programu Configuration Manager 2007 lub lokacji programu System Center 2012 Configuration Manager bez internetowych ról systemu lokacji klientem nie będzie można zarządzać.

Po pomyślnym przypisaniu klienta do lokacji klient zlokalizuje punkt zarządzania w lokacji.

Komputery klienckie pobierają listę punktów zarządzania w lokacji, z którą mogą nawiązać połączenie. Dzieje się tak po każdym ponownym uruchomieniu klienta, co 25 godzin lub po wykryciu przez klienta zmiany sieci, na przykład po odłączeniu komputera od sieci i jego ponownym połączeniu z siecią lub otrzymaniu nowego adresu IP. Lista zawiera punkty zarządzania w sieci intranet oraz określa, czy punkty te akceptują połączenia klienckie przy użyciu protokołu HTTP lub HTTPS. Jeśli komputer kliencki jest połączony z Internetem, a klient nie ma jeszcze listy punktów zarządzania, klient nawiąże połączenie z określonym internetowym punktem zarządzania w celu uzyskania listy punktów zarządzania. Jeśli klient ma listę punktów zarządzania przypisanej lokacji, wybierze punkt, z którym nawiąże połączenie:

• Jeśli klient jest połączony z siecią intranet i ma prawidłowy certyfikat PKI, którego może użyć, klient będzie preferował punkty zarządzania HTTPS zamiast punktów zarządzania HTTP. Następnie klient zlokalizuje najbliższy punkt zarządzania na podstawie członkostwa w lesie.

• Jeśli klient jest połączony z Internetem, wybierze w sposób niejednoznaczny jeden z internetowych punktów zarządzania.

Urządzenia przenośne zarejestrowane przez program Menedżer konfiguracji nawiązują połączenie z tylko jednym punktem zarządzania w przypisanej lokacji i nigdy nie nawiązują połączenia z punktami zarządzania w lokacjach pomocniczych. Ci klienci zawsze nawiązują połączenie przy użyciu protokołu HTTPS, a punkt zarządzania musi być skonfigurowany tak, aby akceptował połączenia klienckie przez Internet. Jeśli lokacja główna zawiera wiele punktów zarządzania klientami urządzeń przenośnych, program Menedżer konfiguracji wybierze w sposób niejednoznaczny jeden z nich w trakcie przypisywania, a klient urządzenia przenośnego będzie nadal używał tego samego punktu zarządzania.

Po pobraniu przez klienta zasady klienta z punktu zarządzania w lokacji klient stanie się klientem zarządzanym.

Po pomyślnym przypisaniu lokacji i odnalezieniu przez klienta punktu zarządzania komputer kliencki korzystający z usług domenowych w usłudze Active Directory w celu sprawdzenia zgodności lokacji pobierze klienckie ustawienia lokacji przypisanej lokacji. Ustawienia te zawierają kryteria wyboru certyfikatu klienta i numery portów żądań klienta oraz określają, czy ma być używana lista odwołania certyfikatów. Klient będzie okresowo sprawdzał te ustawienia.

Gdy komputery klienckie nie mogą uzyskać ustawień lokacji z usług domenowych w usłudze Active Directory, pobierają je z punktu zarządzania. Komputery klienckie mogą również uzyskać ustawienia lokacji podczas ich instalowania w trybie wypychania. Użytkownik może je także określić ręcznie za pomocą programu CCMSetup.exe i właściwości instalacji klienta. Więcej informacji o właściwościach instalacji klienta znajduje się w temacie Informacje o właściwościach instalacji klientów w programie Configuration Manager.

Wszyscy klienci pobierają domyślne zasady ustawień klienta wraz z wszelkimi mającymi zastosowanie niestandardowymi zasadami ustawień klienta. Program Software Center wymaga tych zasad konfiguracji klienta na komputerach z systemem Windows i powiadomi użytkownika, że nie będzie działał prawidłowo przed pobraniem tych informacji o konfiguracji. W zależności od skonfigurowanych ustawień klienta początkowe pobieranie ustawień klienta może trochę potrwać, a niektóre zadania zarządzania klientem mogą nie zostać uruchomione przed zakończeniem tego procesu.

Aby sprawdzić, czy przypisanie lokacji zakończyło się powodzeniem, można użyć dowolnej z poniższych metod:

• W przypadku klientów na komputerach z systemem Windows użyj programu Menedżer konfiguracji z Panelu sterowania i sprawdź, czy kod lokacji jest prawidłowo wyświetlany na karcie Lokacja.

• W przypadku komputerów klienckich użyj węzła Urządzenia w obszarze roboczym Zasoby i zgodność, aby sprawdzić, czy w kolumnie Klient komputera jest wyświetlana wartość Tak oraz czy w kolumnie Kod lokacji jest wyświetlany prawidłowy kod lokacji głównej.

• W przypadku klienckich urządzeń przenośnych użyj kolekcji Wszystkie urządzenia przenośne w obszarze roboczym Zasoby i zgodność, aby sprawdzić, czy w kolumnie Klient urządzenia przenośnego jest wyświetlana wartość Tak oraz czy w kolumnie Kod lokacji jest wyświetlany prawidłowy kod lokacji głównej.

• Użyj raportów dotyczących przypisania klienta i rejestracji urządzenia przenośnego.

• W przypadku komputerów klienckich użyj na kliencie pliku LocationServices.log.

Gdy komputery klienckie w intranecie są przypisane do lokacji głównej, ale zmieniają swoją lokalizację sieciową w taki sposób, że przechodzą do grupy granic skonfigurowanej dla innej lokacji, traktuje się je jako przeniesione do innej lokacji. Gdy ta lokacja jest lokacją dodatkową dla przypisanej lokacji, klienci mogą używać punktu zarządzania w lokacji dodatkowej, aby pobierać zasady klienta i przekazywać dane klienta w celu uniknięcia przesyłania tych danych przez potencjalnie wolną sieć. Jeśli jednak Ci klienci przejdą do granic innej lokacji głównej lub dodatkowej, która nie jest lokacją podrzędną przypisanej do nich lokacji, mogą oni zawsze używać punktu zarządzania w swojej przypisanej lokacji, aby pobierać zasady klienta oraz przekazywać dane do swojej lokacji.

Te komputery klienckie, które przechodzą do innych lokacji (wszystkie lokacje główne i wszystkie lokacje dodatkowe), mogą zawsze używać punktów zarządzania w innych lokacjach w ramach żądań lokalizacji zawartości. Punkty zarządzania w bieżącej lokacji mogą udostępniać klientom listy punktów dystrybucji zawierających zawartość żądaną przez klientów.

Komputery klienckie skonfigurowane do zarządzania klientami tylko przez Internet oraz komputery Mac i urządzenia przenośne zarejestrowane przez program Menedżer konfiguracji mogą się komunikować tylko z punktami zarządzania w ich przypisanej lokacji. Tacy klienci nigdy nie komunikują się z punktami zarządzania w lokacjach dodatkowych ani z punktami zarządzania w innych lokacjach głównych.

Następujące elementy zostały zmienione pod względem przypisań lokacji od wydania programu Configuration Manager 2007:

• Aby powiodło się automatyczne przypisywanie lokacji z informacjami o granicy, granica musi być skonfigurowana w grupie granic skonfigurowanej dla przypisania lokacji.

• Automatyczne przypisywanie lokacji w programie Configuration Manager 2007 może zakończyć się niepowodzeniem, jeżeli klient nie znajdował się w określonej granicy. Nowość w programie System Center 2012 Configuration Manager: jeśli zostanie określona lokacja rezerwowa (opcjonalne ustawienie dla hierarchii), a lokalizacja sieciowa klienta nie znajduje się w grupie granic, automatyczne przypisywanie lokacji powiedzie się, a klient zostanie przypisany do określonej lokacji rezerwowej.

• Klienci mogą teraz pobierać ustawienia lokacji z punktu zarządzania po przypisaniu do lokacji, jeśli nie mogą znaleźć tych ustawień w Usługach domenowych Active Directory.

• Klienci w dalszym ciągu pobierają zasady i przekazują dane klienta do punktów zarządzania w przypisanej lokacji lub lokacji pomocniczej, która stanowi lokację podrzędną przypisanej lokacji, ale wszyscy klienci skonfigurowani do zarządzania klientami intranetowymi mogą teraz używać dowolnego punktu zarządzania w hierarchii na potrzeby żądań lokalizacji zawartości. Nie jest już wymagane rozszerzenie schematu usługi Active Directory w celu obsługi tej możliwości, a ponadto nie istnieje już koncepcja roamingu regionalnego i globalnego.

• Funkcja publikowania w systemie DNS nie wymaga już skonfigurowania sufiksu DNS na kliencie, jeśli w tej samej domenie co klient istnieje punkt zarządzania opublikowany w systemie DNS. W tym scenariuszu automatyczne przypisywanie lokacji działa domyślnie po opublikowaniu przynajmniej jednego punktu zarządzania w systemie DNS, nawet jeśli ten punkt zarządzania znajduje się w innej lokacji programu Menedżer konfiguracji niż końcowa przypisana lokacja klienta.

Możesz teraz przypisać ponownie klientów programu Menedżer konfiguracji do innej lokacji podstawowej w hierarchii, uwzględniając zarządzane urządzenia przenośne. Klientów można przypisywać ponownie pojedynczo lub wybierać wielu klientów i przypisywać ich zbiorczo do nowej lokacji.