Hyper-V Replica

Dotyczy: Windows Server 2012 R2, Windows Server 2012

Funkcja Hyper-V Replica jest integralną częścią roli funkcji Hyper-V. Asynchronicznie replikuje maszyny wirtualne funkcji Hyper-V w lokacji głównej na maszyny wirtualne repliki w lokacji dodatkowej.

Wymagania

• Serwery — wymagane są dwa serwery z systemem Windows Server 2012 lub Windows Server 2012 R2 z rolą funkcji Hyper-V.

• Lokalizacja — serwery mogą znajdować się w tej samej lokalizacji fizycznej lub w całkowicie różnych lokalizacjach geograficznych.

• Topologia — podstawowe, dodatkowe i rozszerzone serwery repliki mogą być autonomiczne lub być węzłami w klastrze trybu failover. Obsługiwane są mieszane środowiska autonomiczne i klastrowe.

• Certyfikat — jeśli zamierzasz używać uwierzytelniania opartego na certyfikatach (wymagane do szyfrowania replikowanych danych podczas przesyłania), musisz mieć certyfikat lokalny z podpisem własnym lub dostarczony przez wewnętrzny urząd certyfikacji.

Replikacja

. Po włączeniu funkcji Hyper-V Replica dla określonej maszyny wirtualnej na podstawowym serwerze hosta funkcji Hyper-V rozpoczyna się replikacja początkowa w celu utworzenia identycznej maszyny wirtualnej w lokacji dodatkowej. Po replikacji początkowej funkcja Hyper-V Replica przechowuje plik dziennika dla dysków VHD maszyny wirtualnej. Plik dziennika jest odtwarzany w kolejności odwrotnej do repliki dysku VHD zgodnie z częstotliwością replikacji. Ten dziennik i odwrotna kolejność oznaczają, że najnowsze zmiany są zapisywane i replikowane asynchronicznie. Jeśli replikacja nie występuje z oczekiwaną częstotliwością, zgłaszany jest alert.

Możesz skonfigurować ustawienia ponownej synchronizacji dla maszyny wirtualnej. Synchronizacja może być uruchamiana ręcznie, automatycznie lub zgodnie z określonym harmonogramem. Konfigurowanie automatycznej ponownej synchronizacji przydaje się do rozwiązywania bieżących problemów z synchronizacją.

Rozszerzona replikacja

W systemie Windows Server 2012 R2 wprowadzono rozszerzoną replikację, która umożliwia utworzenie wielu kopii danych w celu ochrony przed różnymi scenariuszami awarii. Na przykład można przechowywać replikę drugiej maszyny wirtualnej w bliskiej lokalizacji geograficznej i trzecią kopię zdalnie.

W ramach replikacji rozszerzonej zmiany wprowadzone w podstawowych maszynach wirtualnych są przesyłane do lokacji dodatkowej oraz na rozszerzony serwer repliki. W przypadku wystąpienia awarii można pobrać dane z repliki rozszerzonej oraz z lokacji dodatkowej, co zapewnia dodatkową warstwę ochrony.

Należy pamiętać, że:

• Serwer rozszerzony nie obsługuje replikacji spójnej z aplikacją i musi używać tych samych dysków twardych VHD, które są używane przez serwer repliki.

• W przypadku wyłączenia zarówno serwera podstawowego, jak i serwera repliki możesz w trybie failover korzystać z rozszerzonego serwera repliki.

• Możesz uruchomić test pracy w trybie failover na rozszerzonym serwerze repliki tak jak na serwerze pomocniczym, bez zakłócania działania obciążeń.

• Replikacja rozszerzona jest konfigurowana w Menedżerze funkcji Hyper-V, w programie Windows PowerShell (za pomocą opcji –Extended) lub w usłudze WMI:

  • W konsoli Menedżera funkcji Hyper-V można rozszerzyć replikację dla określonej maszyny wirtualnej. Możesz ustawić częstotliwość replikacji wynoszącą 5 lub 15 minut. W przypadku korzystania z klastra należy wybrać opcję dla maszyny wirtualnej w konsoli Menedżera klastra trybu failover.

  • W programie PowerShell użyj tego samego polecenia cmdlet, którego użyto do skonfigurowania replikacji (z częstotliwością wynoszącą 5 lub 15 minut):

    Enable-VMReplication –VMName <vmname> -ReplicaServerName <extended_server_name> -ReplicaServerPort <Auth_port> -AuthenticationType <Certificate/Kerberos> -ReplicationFrequencySec <300/900> [--other optional parameters if needed—]
    

• Replikację rozszerzoną można monitorować na karcie Replikacja w konsoli lokacji repliki funkcji Hyper-V. Stan można sprawdzić w konsoli funkcji Hyper-V -> Replikacja -> Wyświetl kondycję replikacji -> Replikacja rozszerzona.

• Aby wyświetlić łańcuch replikacji rozszerzonej, użyj następującego polecenia cmdlet programu PowerShell:

  Measure-VMReplication –VMName <name> -ReplicationRelationshipType Extended | select *
  

Tryb failover

Tryb failover nie jest automatyczny. Możesz ręcznie ustawić różne typy replikacji dla maszyny wirtualnej:

1. Testowanie pracy w trybie failover — służy do sprawdzania, czy można pomyślnie uruchomić maszynę wirtualną repliki w lokacji dodatkowej. Tworzy duplikat testowej maszyny wirtualnej podczas pracy w trybie failover bez wpływu na zwykłą replikację produkcyjną. Po zakończeniu pracy w trybie failover wybranie pozycji Tryb failover dla testowej maszyny wirtualnej replikacji spowoduje jej usunięcie.

2. Planowana praca w trybie failover — służy do przełączania maszyn wirtualnych w tryb failover podczas planowanych przestojów i oczekiwanych awarii. Należy wyłączyć maszynę podstawową przed realizacją planowanej pracy w trybie failover. Po przełączeniu maszyny wirtualnej w tryb failover funkcja Hyper-V Replica rozpoczyna replikację zmian z powrotem do serwera podstawowego. Ostatni zestaw śledzonych zmian jest wysyłany w celu zapewnienia zerowej utraty danych. Po zakończeniu planowanej pracy w trybie failover rozpoczyna się odwrócona replikacja, co sprawia, że podstawowa maszyna wirtualna staje się pomocniczą maszyną wirtualną i odwrotnie, oraz zapewnia ich synchronizację.

3. Nieplanowana praca w trybie failover — opcja przeznaczona do użytku w przypadku wystąpienia nieoczekiwanych awarii. Nieplanowana praca w trybie failover jest inicjowana na maszynie wirtualnej repliki. Tej opcji należy używać tylko wtedy, gdy wystąpi awaria maszyny podstawowej. Wykonywany jest test w celu sprawdzenia, czy maszyna podstawowa jest uruchomiona. Jeśli jest włączona historia odzyskiwania, możliwe jest odzyskanie stanu z wcześniejszego punktu w czasie. Podczas pracy w trybie failover należy sprawdzić, czy punkt odzyskiwania jest prawidłowy, a następnie sfinalizować tryb failover, aby upewnić się, że wszystkie punkty odzyskiwania zostały scalone.

Odzyskiwanie

Po skonfigurowaniu replikacji dla maszyny wirtualnej można określić liczbę punktów odzyskiwania, które mają być dla niej przechowywane. Punkty odzyskiwania reprezentują punkty w czasie, z których można odzyskać dane pochodzące ze zreplikowanej maszyny. Odzyskiwanie z wczesnych punktów odzyskiwania skutkuje odwróceniem replikacji. W systemie Windows Server 2012 można uzyskać dostęp do punktów odzyskiwania sprzed najwyżej 15 godzin. W systemie Windows Server 2012 R2 ten czas został wydłużony do 24 godzin.

Inne przydatne zasoby