Chmura Prywatna w wielu lokalizacjach  

Tłumaczenie na podstawie Private Cloud in Multiple Locations: Emil Wasilewski

Opublikowano: 2012-09-25

Wiele organizacji posiada kilka oddziałów na terenie jednego lub wielu krajów. Chcąc odpowiednio zarządzać tymi lokalizacjami, powinieneś zaplanować swoje rozwiązanie chmurowe, odzwierciedlające rozproszenie geograficzne i administracyjne. Niektóre z lokalizacji mogą wymagać od Twojego działu IT większej ilości zadań administracyjnych lub monitoringu, dlatego powinieneś na nich skupić główną uwagę. Natomiast, część oddziałów zdalnych wymaga wyłącznie administracji zdalnej i ograniczonej obsługi technicznej. Używając rozwiązań Chmury Prywatnej, zarządzanie infrastrukturą rozproszoną staje się łatwiejsze. Możesz sprawniej zarządzać zdalnie urządzeniami oraz innymi składowymi infrastruktury IT.

Gdy zarządzasz Chmurą Prywatną w różnych lokalizacjach, na początku powinieneś zdefiniować zasoby w tych lokalizacjach. Musisz odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

1. Ile jest komputerów PC i laptopów w danej lokalizacji?
2. Jakie są kluczowe składowe infrastruktury? (Jeśli coś zawiedzie, jak wpłynie to na produkcję i utrzymanie usług?)
3. Jakie są możliwości zdalnego zarządzania? Czy możemy zarządzać środowiskiem IT zdalnie?
4. Jeśli problem nie może być rozwiązany zdalnie, jaki będzie koszt rozwiązania problemu? (Jeśli zaistnieje konieczność wysłania kogoś na miejsce, to z jakimi kosztami należy się liczyć, np. podróż, wymiana urządzenia, itp.?)
5. Jak często pojawia się problem i jaki jest koszt jego naprawy?

Jeśli lokalizacja ma mniejszy wpływ na realizowane procesy biznesowe, możesz uruchomić ją jako zarządzaną całkowicie zdalnie. W razie konieczności zarządzania serwerami, w zdalnej lokalizacji zaleca się wykorzystywanie w nich Windows Server Read-Only Domain Controller i monitorowanie infrastruktury za pomocą System Center Operations Manager. Niezbędne będzie również zbudowanie infrastruktury dostępu zdalnego dla administratorów środowiska. Projektując rozwiązania wykorzystujące infrastrukturę Chmury Prywatnej, nie można zapomnieć o zaplanowaniu dodatkowej infrastruktury gwarantującej odporność na awarie całego środowiska. W tym celu zakłada się wykorzystanie dodatkowych serwerów i komponentów infrastrukturalnych, umożliwiających przekierowanie usług i użytkowników na zapasowe serwery w ramach jednej lokalizacji lub poza nią, na czas niezbędny do usunięcia problemu. Środowisko silnie zwirtualizowne wymaga zbudowania mechanizmów ochrony danych i kopii zapasowych. Chcąc zbudować rozproszoną infrastrukturę Chmury Prywatnej należy zaplanować wykonanie kopii zapasowych dla hostów wirtualizacyjnych, serwerów infrastrukturalnych i aplikacji biznesowych. Bardzo ważnym dla każdej organizacji jest zapewnienie spójnego modelu zarządzania tożsamością, dlatego zaleca się stworzenie w każdej lokalizacji zdalnej (zwłaszcza w lokalizacjach znajdujących się w innych krajach) domen Microsoft Windows, zorganizowanych zgodnie ze strukturą geolokalizacyjną. Ułatwi to analizowanie problemów z tożsamością użytkowników i komputerów oraz zarządzanie dostępem do usług IT. Przykładowo, jeżeli dział IT wykrywa problem z komputerem, np. laptopem w danym kraju, można w bardzo łatwy sposób zidentyfikować, czy źródło problemu związane jest z komputerem użytkownika, czy serwerem w danej lokalizacji. Umożliwiają to silne mechanizmy monitorowania, wdrożone w każdej lokalizacji.

Zbudowanie zintegrowanego środowiska zarządzania infrastrukturą rozproszoną dla środowisk Chmury umożliwia wdrożenie Microsoft System Center 2012. Dobrym pomysłem jest wykorzystywanie System Center Operations Manager do monitorowania serwerów i urządzeń w różnych lokalizacjach. Możesz grupować je w oparciu o kraj, wydział, produkcję i inne warunki, które pomogą w kompleksowym monitorowaniu. Uzyskanie kontroli nad konfiguracją środowisk wirtualnych i fizycznych umożliwia System Center Configuration Manager, który może być doskonałą pomocą i dobrym pomysłem do testowania konfiguracji przed wdrożeniem. Polityka zarządzania zmianą może być wdrażana w pierwszej kolejności w lokalizacjach posiadających działy IT, które mają możliwość testowania rozwiązania, reagowania na ewentualne problemy, a następnie przekazania zaleceń do wdrożenia w zdalnych lokalizacjach przedsiębiorstwa.