Poradnik planowania działania Chmury Prywatnej - Wprowadzenie  Udostępnij na: Facebook

Tłumaczenie na podstawie Private Cloud Planning Guide for Operations: Krzysztof Zdrojewski

Opublikowano: 2012-10-22

Ten artykuł przedstawia porady dotyczące planowania i projektowania działania środowiska Chmury Prywatnej. Odnosi się on również do zagadnień operacyjnych wynikających z Zasad i Koncepcji Chmury Prywatnej. Poradnik ten powinien być wykorzystywany przez architektów i konsultantów, którzy projektują operacyjne procesy, procedury oraz kodeksy dobrych zasad dla środowisk Chmur Prywatnych. Czytelnik powinien posiadać znajomość modeli MOF (Microsoft Operations Framework) oraz ITIL (Information Technology Infrastructure Library), jak również zasad opisanych w dokumencie „Zasady, koncepcje i reguły dotyczące Chmur Prywatnych”.

Warstwa działania Chmury Prywatnej

Model odniesienia Chmury Prywatnej (Rys. 1.), z wyszczególnioną warstwą działania, skupia się na podstawowych funkcjach wewnątrz tej warstwy, podlegających zasadom i koncepcjom Chmur Prywatnych. Omówiony zostanie sposób, w jaki decyzje projektowe adresowane są, w każdym z tych obszarów,  przez zasady i koncepcje Chmur Prywatnych.

Model odniesienia Chmury Prywatnej

Rys. 1. Model odniesienia Chmury Prywatnej.

Warstwa działania

Warstwa działania definiuje procesy i procedury operacyjne, które są konieczne, aby dostarczyć technologię informacyjną jako usługę (IT as a Service). Warstwa ta przybliża koncepcje zarządzania usługami IT, które można znaleźć w przeważającej części dobrych praktyk, takich jak MOF czy ITIL. Główny nacisk kładzie się w warstwie operacyjnej na wdrożenie wymogów biznesowych w warstwie dostarczania usług. Atrybuty usług, opartych o infrastrukturę Chmury, nie mogą zostać osiągnięte w oparciu jedynie o technologię, ale wymagają również wysokiego stopnia dojrzałości zarządzania usługami IT w organizacji.

Zarządzanie zmianą

Proces zarządzania zmianą odpowiedzialny jest za kontrolę cyklu życia wszystkich zmian. Podstawowym celem zarządzania zmianą jest wyeliminowanie lub przynajmniej zminimalizowanie przerw, gdy wdrażane są pożądane zmiany w usługach. Zarządzanie zmianą skupia się na zrozumieniu, wyważeniu kosztów i ryzyka wdrażania zmian a korzyścią wynikającą ze zmiany dla biznesu lub usługi. Kierowanie przewidywalnością i minimalizacją zaangażowania człowieka stanowi główne źródło osiągnięcia dojrzałego procesu zarządzania usługami. Daje pewność, że zmiany mogą być wdrażane bez wpływu na postrzeganie ciągłości dostępności.

Minimalizacja zaangażowania człowieka

Wymóg minimalizacji zaangażowania człowieka jest konieczny, aby uzyskać odporną na awarię infrastrukturę. Dobrze zaprojektowana Chmura Prywatna może w sposób dynamiczny wykonywać niektóre zadania operacyjne, automatycznie „wykrywać i odpowiadać” na stany awarii środowiska oraz w sposób elastyczny zwiększać lub zmniejszać wymaganą przez obciążenie pojemność. Jednakże, każda z tych czynności jest zmianą, a każda zmiana niesie ze sobą ryzyko.

Każdy rodzaj zmiany musi być skategoryzowany, bazując na ryzyku zmiany, i przetworzony przez właściwy proces zatwierdzania, jak to ma miejsce w tradycyjnym centrum danych. Komitet ds. zmian (ang. Change Advisory Board – CAB) musi ocenić każdy typ zmiany i musi określić, czy może ona zostać zakwalifikowana jako zmiana standardowa. Zmianami standardowymi są takie zmiany, które zostały wstępnie zatwierdzone przez Komitet ds. zmian i dlatego mogą one zostać w pełni zautomatyzowane, gdyż nie jest wymagana dla nich dalsza akceptacja.

Zmiany niestandardowe będą jednak wciąż wymagały jednostkowych akceptacji i dlatego nie mogą zostać w pełni zautomatyzowane. Jednak, wskazane jest, aby tam, gdzie jest to możliwe, i nie jest wymagane zaangażowanie człowieka, poszczególne etapy były wykonywane mechanicznie w sposób zautomatyzowany.

W trakcie prac nad infrastrukturą Chmury Prywatnej, niezwykle ważne jest przetestowanie wszystkich rodzajów zmian, które są kandydatami do automatyzacji (np. przenoszenie obciążenia pomiędzy domenami awarii) i uzyskanie koniecznej aprobaty z Komitetu ds. zmian, zanim zostaną zautomatyzowane. Podobnie, każda nowa usługa będzie wymagała takiego samego poziomu sprawdzenia i zatwierdzenia przez Komitet ds. zmian, zanim zostanie wdrożona na produkcji.

Tabela 1. Automatyzacja a mechanizacja.

Zmiana standardowa (zautomatyzowna) Zmiana niestandardowa (zmechanizowana)
Zalety Wady Zalety Wady
  • pozwala na większą bezawaryjność infrastruktury,
  • zwiększa przewidywalność.
  • wpływ błędów w schematach przepływu, może zostać wzmocniony
  • brak bezpośredniej odpowiedzialności w razie niepowodzenia.
  • umożliwia określenie ryzyka dla każdej zmiany,
  • wymaga osoby, która będzie odpowiedzialna za zmianę.
  • zmniejsza odporność infrastruktury na awarie,
  • może skutkować większą ilością błędów ludzkich.

W procesie zatwierdzania zmian niestandardowych należy zdefiniować i odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

  1. Jaki poziom ingerencji człowieka jest wymagany do określenia ryzyka i zatwierdzenia zmiany?
  2. Kto podejmie decyzję o ingerencji?
  3. Jakich informacji wymaga Komitet ds. zmian, aby być w stanie podjąć decyzję?
  4. Co musi zostać wykonane, aby mieć pewność, że CAB posiada niezbędne informacje, tak szybko jak to możliwe?
  5. Czy po wydaniu zgody na realizację zmiany, reszta procesu może zostać zautomatyzowana?
  6. Jakie etapy lub czynności sprawdzające wymagają zaangażowania człowieka?
  7. Po wdrożeniu zmiany, jakie kroki należy podjąć, aby mieć pewność, że zmiana zakończyła się powodzeniem?

Należy zwrócić uwagę na fakt, że z każdej zmiany, nawet zmiany standardowej, która została zautomatyzowana, należy przechowywać zapisy. Proces automatyzacji zmiany standardowej powinien zawierać możliwość tworzenia i uzupełniania zapisów zmiany, w celu zapewnienia pełnego audytu.

Automatyzacja zmian pozwala również na osiągnięcie innych kluczowych celów, takich jak:

  • rozumienie ciągłej dostępności – zautomatyzowane zmiany umożliwiają niemal natychmiastowe zarządzanie infrastrukturą, pozwalając maszynom wirtualnym na migracje w ramach puli zasobów, w miarę potrzeb,
  • rozróżnianie odporności na awarie od redundancji – automatyzacja zmian jest konieczna, aby osiągnąć infrastrukturę odporną na awarie,
  • podejście dostawcy usług do dostarczania infrastruktury – dojrzały model Zarządzania Usługami IT określa, że ryzyko podlega zarządzaniu. Tylko te rodzaje zmian są automatyzowane, których ryzyka są akceptowalne,
  • zdefiniowanie przewidywalności – zautomatyzowane schematy przepływu eliminują możliwość wystąpienia ludzkiego błędu.

Podsumowanie

W tym artykule przedstawiono schemat funkcjonalny działania Chmury Prywatnej. Wprowadzono pojęcia: zarządzania zmianą oraz minimalizacji wpływu człowieka na realizację zmiany. Omówiono również powody, dla których warto automatyzować wykonywanie działań w Chmurze Prywatnej.