Poradnik planowania działania chmury prywatnej - Zarządzanie infrastrukturą, cz.1  Udostępnij na: Facebook

Tłumaczenie na podstawie Private Cloud Planning Guide for Operations: Krzysztof Zdrojewski

Opublikowano: 2012-10-23

Wstęp

Artykuł ten porusza dwa ważne zagadnienia: zarządzanie komponentami usług i konfiguracją, wersją oraz wdrożeniem. Zarządzanie komponentami ma na celu złożenie usług z pojedynczych elementów konfiguracji, tzw. CI, które następnie prezentowane są klientowi. Natomiast, proces zarządzania wersją oraz wdrożeniem ma na celu bezpieczne przygotowanie, przetestowanie i wdrożenie aktualizacji. Przedstawione zostaną zalety jednolitego środowiska oraz co to jest i jak się modyfikuje jednostkę skalowania.

Zarządzanie komponentami usług i konfiguracją

Proces zarządzania komponentami usług i konfiguracją odpowiedzialny jest za przechowywanie informacji dotyczących składników, komponentów i infrastruktury potrzebnej to dostarczenia usługi. Krytyczne dane konfiguracji każdego komponentu oraz jego relacje z innymi komponentami muszą być odpowiednio zapisane i utrzymywane. Dane konfiguracyjne powinny zawierać przeszłe i obecne statusy oraz przewidywania statusów w przyszłości, jak również powinny być łatwo dostępne dla tych, którzy będą ich potrzebować. Dojrzały proces zarządzania komponentami usług i konfiguracją jest konieczny, aby uzyskać wymaganą przewidywalność procesów.

Infrastruktura zwirtualizowana

Infrastruktura zwirtualizowana dodaje złożoności do zarządzania Składnikami Konfiguracji (ang. CI – Configuration Items) wskutek zmieniającej się relacji pomiędzy maszynami – gośćmi i maszynami –hostami w infrastrukturze. W jaki sposób utrzymywane są relacje pomiędzy składnikami konfiguracji w często zmieniającym się środowisku?

Usługa składa się z warstw oprogramowania, platformy wirtualizacji i infrastruktury. Każda warstwa dostarcza poziomu abstrakcji, który jest zależny od warstwy poniżej. Powoduje to, że szczegóły implementacji i budowy danej warstwy są ukryte. Dostęp do warstwy odbywa się poprzez interfejs. Konkretna lokalizacja maszyny wirtualnej nie ma znaczenia tak długo, jak długo jest dostępna infrastruktura. W celu dostarczenia usługi IaaS (ang. Infrastructure as a Service) należy wpierw zrozumieć związek pomiędzy konfiguracją i relacjami komponentów wewnątrz infrastruktury, podczas gdy szczegóły konfiguracji wewnątrz maszyny wirtualnej, utrzymywanej w tej infrastrukturze, są bez znaczenia.

System Zarządzania Konfiguracją musi zostać podzielony przynajmniej na warstwy zawierające fizyczne i logiczne elementy konfiguracji CI. Do tego celu mogą zostać wykorzystane dwie bazy zarządzania konfiguracją CMDB (ang. Configuration Management Database), jedna do zarządzania fizycznymi komponentami CI infrastruktury (urządzeniami technicznymi, siecią, macierzami, sprzętem oraz wirtualizatorami), a inna do zarządzania logicznymi CI (wszystkimi pozostałymi). System Zarządzania Konfiguracją może być dalej podzielony na warstwy, z osobnymi warstwami zarządzania infrastrukturą, platformą i oprogramowaniem. Zalety i wady każdego z tych podejść przedstawione są w Tabeli 2. Opcje systemu zarząda oparte o chmurę publiczną lub mieszanąstrukturą , i). ty konfiguracji CI. gdy szczegóły konifguzania konfiguracją.

CMS podzielona na warstwy CMS podzielona na fizyczną i logiczną
Zalety Wady Zalety Wady
  • maksymalna przenaszalność,
  • odzwierciedla podział usług (IaaS, Platforma jako usługa – PaaS, Oprogramowanie jako usługa (SaaS)),
  • może być konieczna dla przyszłych rozwiązań, opartych o Chmury Publiczne lub Mieszane.
  • większa złożoność,
  • może nie być konieczna dla rozwiązań Chmury Prywatnej.
  • mniej skomplikowana.
  • ogranicza przenaszalność,
  • może ograniczać przyszłe rozwiązania oparte o Chmurę Publiczną lub Mieszaną.

Tabela 2. Opcje systemu zarządzania oparte o Chmurę.

Podział na logiczne i fizyczne składniki konfiguracji umożliwia większą stabilność w bazie CMS, ponieważ składniki CI nie muszą być tak często zmieniane. Oznacza to również, że będzie można mniej wysiłku poświęcić na właściwe utrzymanie informacji. Podczas normalnej pracy, mapowanie maszyny wirtualnej do hosta fizycznego nie ma znaczenia. Jeżeli są wymagane historyczne dane o umiejscowieniu maszyny wirtualnej (np. dla audytu lub analizy przyczyn źródłowych), mogą zostać odszukane w logach zmiany.

Zarządzanie infrastrukturą

Fizyczna lub infrastrukturalna baza konfiguracji CMDB będzie musiała zawierać odwzorowanie pomiędzy domenami awarii, aktualizacji i migracji w trybie rzeczywistym. Relacja tych składników do składników konfiguracji infrastruktury będzie zawierała krytyczne informacje dla działania systemu zarządzania infrastrukturą.

Zarządzanie Wersją i Wdrożeniem

Proces zarządzania wersją i wdrożeniem jest odpowiedzialny za potwierdzenie, że zmiany w usłudze mogą zostać przygotowane, przetestowane i wdrożone tak, aby spełnić wymagania przy minimalnym wpływie na usługę i środowisko produkcyjne. O ile Zarządzanie Zmianą skupia się na mechanizmach zatwierdzania (określając, co będzie zmieniane i dlaczego), o tyle Zarządzanie Wersją i Wdrożeniem określa, w jaki sposób te zmiany będą implementowane.

Określanie przewidywalności

Podstawowym zadaniem procesu Zarządzania Wersją i Wdrożeniem jest ochrona środowiska produkcyjnego. Im środowisko bardziej jednorodne, tym większy stopień przewidywalności – i co za tym idzie, mniejsze ryzyko spowodowania szkód podczas wprowadzania nowych elementów. Pojęcie jednorodności infrastruktury fizycznej wywodzi się z zasady przewidywalności. Im infrastruktura fizyczna jest bardziej jednorodna, tym większa przewidywalność w procesie wersjonowania i wdrażania.

Pełna jednorodność jest ideałem, więc może nie być osiągalna w rzeczywistym świecie. Proces ujednolicania jest procesem ciągłym. Im bardziej środowisko zbliża się do pełnej jednorodności, tym bardziej staje się ono przewidywalne i mniej występuje ryzyk. Pełna jednorodność oznacza, że są wykorzystywane nie tylko identyczne modele sprzętowe, ale jednakowe są również wszystkie konfiguracje sprzętowe. Gdy pełna jednorodność nie jest możliwa, należy dążyć do zapewnienia jednolitej konfiguracji tam, gdzie to możliwe.

Rys. 1. Ciągłość procesu ujednolicania.

Jednostka skalowania

Pojęcie jednostki skalowania określa stopień przewidywalności w procesie Planowania Pojemności, jak również stopień elastyczności w procesie wersjonowania i wdrażania infrastruktury fizycznej. Ponieważ specyfikacje sprzętowe i konfiguracje zostały wstępnie zdefiniowane i sprawdzone, umożliwia to szybszy, niż w tradycyjnym centrum danych, cykl wdrożeniowy. Co więcej, gdy uruchamiany jest plan zarządzania pojemnością, zdefiniowane ilości zasobów dodawane są do infrastruktury. Jednakże, gdy jednostka skalowania sama musi ulec zmianie (np. gdy producent wycofuje dany model z produkcji), wprowadza to nowy czynnik ryzyka do środowiska Chmury Prywatnej.

Oznacza to, że może wystąpić okres, w którym jednocześnie w infrastrukturze będą działały dwie wersje (nowa i poprzednia) jednostki skalowania. Należy jednak podjąć kroki, aby zminimalizować to ryzyko. W porozumieniu z producentami sprzętu należy zrozumieć cykl życia ich produktów i skoordynować zmiany pochodzące od wielu dostawców w taki sposób, aby zmniejszyć ilość zmian Jednostki Skalowania. Ponadto, tam gdzie to możliwe, aktualizacja do nowej wersji Jednostki Skalowania, powinna zostać wykonana w poszczególnych domenach awarii, jedna po drugiej. Da to pewność, że gdy wystąpi incydent związany z nową wersją, zostanie on ograniczony do pojedynczej domeny awarii.

Podsumowanie

Z tego artykułu dowiedziałeś się, czym są składniki konfiguracji i jaką rolę odgrywają w bazie CMDB. Przybliżone zostało pojęcie zarządzania komponentami oraz zarządzania wersją. Wyjaśniono, dlaczego tak ważne jest ujednolicenie infrastruktury i co to jest jednostka skalowania.