Tworzenie i edytowanie relacji między encjami

Data opublikowania: listopad 2016

Dotyczy: Dynamics CRM 2015

Relacje encji definiują, jak rekordy mogą być powiązane ze sobą w bazie danych. Na najprostszym poziomie dodawanie pola wyszukiwania do encji tworzy nową relację 1: N (jeden do wielu) między dwiema encjami i pozwala na umieszczenie tego pola wyszukiwania w formularzu. Za pomocą pola wyszukiwania użytkownicy mogą skojarzyć wiele rekordów podrzędnych tej encji z pojedynczym rekordem encji nadrzędnej.

Oprócz określania, w jaki sposób rekordy mogą być powiązane z innymi rekordami, relacje 1:N zapewniają również informacje pozwalające odpowiedzieć na następujące pytania:

• Czy usunięcie rekordu powoduje konieczność usunięcia też wszelkich rekordów z nim związanych?

• Gdy przypisuję rekord, czy muszę również przypisać wszystkie rekordy związane z tym rekordem nowemu właścicielowi?

• Jak można usprawnić procesu wprowadzania danych podczas tworzenia nowego rekordu pokrewnego w kontekście istniejącego rekordu?

• Jak osoby przeglądające rekord mogą wyświetlać skojarzone rekordy?

Encje mogą również uczestniczyć w relacji n: n (wiele do wielu), gdzie dowolną liczbę rekordów dla dwóch encji można skojarzyć ze sobą.

W tym temacie

Oceń, czy należy użyć relacji między encjami czy połączeń

Typy relacji między encjami

Tworzenie i edytowanie relacji 1:N

Mapowanie pól encji

Tworzenie i edytowanie relacji n: n (wiele do wielu)

Ustawianie właściwości zarządzanych dla relacji

Oceń, czy należy użyć relacji między encjami czy połączeń

Relacji między encjami są to metadane, które wprowadzają zmiany do bazy danych. Relacje te umożliwiają, aby kwerendy bardzo wydajnie odzyskiwały dane pokrewne. Relacje między encjami służą do definiowania relacji formalnych, które określają encję lub które może użyć większość rekordów. Na przykład szansa sprzedaży bez potencjalnego klienta nie byłaby bardzo przydatna. Encja Szansa sprzedaży ma również relację N:N z encją Konkurent. Pozwala to na dodanie wielu konkurentów do szansy sprzedaży. Możesz przechwycić te dane i utworzyć raport, który pokazuje konkurentów.

Istnieją inne mniej formalne rodzaje relacji między rekordami, które są nazywane połączeniami. Na przykład może przydać się informacja, czy dwa kontakty są w związku małżeńskim, a może są one przyjaciółmi poza pracą lub może kontakt wcześniej pracował dla innego klienta. Większość firm nie będzie generowała raportów przy użyciu tego rodzaju informacji ani wymagała wprowadzania ich, więc prawdopodobnie nie warto tworzyć relacji między encjami.

Typy relacji między encjami

Podczas wyszukiwania w Eksploratorze rozwiązań można by pomyśleć, że istnieją trzy typy relacji między encjami. Zasadniczo istnieją tylko dwa, jak pokazano w poniższej tabeli.

Typ relacji N: 1 (wiele do jednego) istnieje w interfejsie użytkownika programu Eksplorator rozwiązań, ponieważ Eksplorator rozwiązań przedstawia widok pogrupowany według encji. Relacje 1:N rzeczywiście istnieją między encjami i odnoszą się do każdej encji jako Encji podstawowej lub Encji pokrewnej. Encja pokrewna, czasami nazywana encją podrzędną ma pole wyszukiwania, które umożliwia przechowywanie odwołania do rekordu z encji podstawowej, czasami nazywanej encją nadrzędną. Relacja N:1 jest po prostu relacją 1:N widzianą z perspektywy encji pokrewnej.

Tworzenie i edytowanie relacji 1:N

Najprostszym sposobem utworzenia relacji 1: n jest utworzenie nowego pola wyszukiwanie dla encji. Umożliwia to po prostu ustawienie wspólnych wartości pola dla pola wyszukiwania, a także dwóch dodatkowych opcji po ustawieniu Typu do Wyszukiwania. Te dodatkowe pola to Typ rekordu docelowego i Nazwa relacji.

Typ rekordu docelowego wybiera Encję podstawową w relacji 1:N.Nazwa relacji jest generowany automatycznie na podstawie dwóch encji, które uczestniczą w relacji. Zazwyczaj nie trzeba nawet jej edytować, ale można, jeśli się chce. Nazwa relacji między encjami zawiera prefiks dostosowywania wydawcy rozwiązania dla rozwiązania, nad którym aktualnie pracujesz.

Jednak gdy tworzysz relację 1:N poprzez utworzenie pola wyszukiwania, niektóre wartości domyślne są ustawiane automatycznie. Jeśli chcesz edytować niektóre z opcji dostępnych w relacji musisz zlokalizować relację i edytować ją.

Nie można utworzyć relacji niestandardowych 1: n dla wszystkich encji. Kiedy jest to prawdą, po prostu będzie możliwości tworzenia nowej relacji encji niestandardowych za pomocą Eksploratora rozwiązań. Jeśli używasz przeglądarki metadanych, możesz filtrować listę encji według właściwości CanBePrimaryEntityInRelationship i CanBeRelatedEntityInRelationship. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Używanie przeglądarki metadanych.

Definicja relacji 1: n składa się z czterech części: Definicja relacji, Pole wyszukiwania, Element okienka nawigacji dla encji podstawowej, Zachowanie relacji.

Tworzenie i edytowanie relacji 1:N między encjami

1. Wybierz kolejno pozycje Ustawienia > Dostosowania.

2. Wybierz opcję Dostosuj system.

3. W obszarze Składniki rozwiń opcję Encje, a następnie rozwiń żądaną encję, którą chcesz dostosować.

4. Wybierz Relacje 1:N.

5. Aby edytować relację lub wyświetlić szczegóły relacji, wybierz relację, a na pasku narzędzi Akcje wybierz Więcej akcji, a następnie wybierz Edytuj.

   - LUB -

   Aby dodać nową relację, wybierz Nowa relacja 1-do-wielu.

   Ważne

   Jeśli Nowa relacja 1-do-wielu nie pojawia się na pasku narzędzi Akcje, nie można utworzyć relacji 1: n dla tej encji.

6. Dla nowej relacji zaznacz w sekcji Definicja relacji, na liście Encja pokrewna encję, która ma być powiązana.

   Uwaga

   Określanie obiektu pokrewnego ustawia wartość domyślną dla pola Nazwa. Jeśli zmienisz encję pokrewną przed zapisaniem, wartość Nazwa zostanie odpowiednio zmodyfikowana.

7. Wybierz, czy będzie można przeszukiwać czy nie.

8. W sekcji Pole odnośnika określ wartość dla pola Wyświetlana nazwa.

   Ważne

   Określanie Wyświetlana nazwa ustawia wartość domyślną dla pola Nazwa. Po zmianie Wyświetlanej nazwy w polu odnośnika przed zapisaniem wartości w polu Nazwa nie zostanie ono zmienione. W rezultacie upewnij się przed zapisaniem, że Nazwa ma znaczenie.

9. Z listy Wymaganie dotyczące pola listy, wybierz jedną z opcji, aby określić wymagania odnośnie do danych dla pola przed zapisaniem rekordu.

10. W sekcji Element okienka nawigacji dla encji podstawowej na liście Opcja wyświetlania wybierz opcję wyświetlania widoków skojarzonych lub etykietę niestandardową.

11. W sekcji Zachowanie relacji z listy Typ zachowania można wybrać jedną z następujących opcji:

    • Nadrzędne. W nadrzędnej relacji między dwoma obiektami wszelkie czynności podjęte wobec rekordu obiektu nadrzędnego można zastosować do powiązanych z nim rekordów obiektu nadrzędnego lub podrzędnego.

    • Odwołanie. W relacji typu odwołanie między dwiema encjami można przechodzić do dowolnego pokrewnego rekordu, ale działania podjęte wobec jednego rekordu nie mają wpływu na drugi.

    • Odwołanie, ograniczenie usuwania. W relacji typu odwołanie z ograniczeniem usuwania między dwiema encjami można przechodzić do dowolnego rekordu pokrewnego. Działania podjęte wobec rekordu nadrzędnego nie są stosowane do rekordu podrzędnego, ale rekord nadrzędny można usunąć dopiero po usunięciu rekordu podrzędnego. Uwaga, nie można jednak usunąć rekordu, jeżeli istnieją rekordy pokrewne.

    • Kaskadowo z możliwością dostosowania. W konfigurowalnych kaskadowych relacjach między dwoma obiektami zaznacz zachowanie związane z każdym z możliwych działań.

      Ważne

      Jeśli użytkownik ustawi wszystkie zachowania dla akcji w taki sposób, aby odpowiadały zachowaniom dla akcji skojarzonych z innym Typem zachowania, po zapisaniu relacji opcja Typ zachowania zostanie automatycznie ustawiona na inny typ.

    Więcej informacji:MSDN: Konfigurowanie zachowań relacji między encjami

12. Wybierz Zapisz i zamknij, aby zamknąć formularz Relacja.

13. Po zakończeniu dostosowywania opublikuj dokonane zmiany:

    • Aby opublikować dostosowania tylko dla obecnie edytowanego składnika, na pasku narzędzi Akcje wybierz Publikuj.

    • Aby opublikować dostosowania dla wszystkich nieopublikowanych elementów w tym samym czasie, na pasku nawigacyjnym lub w okienku nawigacji wybierz Encje, a następnie na pasku narzędzi Akcje wybierz Publikuj wszystkie dostosowania.

Definicja relacji

W zależności od tego, czy wybrano opcję utworzenia Nowej relacji 1-do wielu czy Nowa relacja wiele do-1 z Eksploratora rozwiązań, pola Encja podstawowa lub Encja pokrewna zostaną wstępnie wypełnione. Wystarczy wybrać tylko to drugie. Wartość domyślna dla pola Nazwa jest wstępnie wypełniona na podstawie prefiksu dostosowywania wydawcy rozwiązania i nazw encji, jakie mają uczestniczyć w relacji. Można ją edytować w razie potrzeby. Jeśli utworzysz więcej niż jedną niestandardową relację między dwiema encjami i użyjesz tego samego prefiksu dostosowywania dla obu, automatycznie generowana wartość nazwy nie będzie unikatowa i nie będzie można zapisać nowej relacji. Należy edytować nazwę w celu odróżnienia jej od każdej innej istniejącej nazwy przed zapisaniem jej. Po zapisaniu, nie można będzie jej zmienić.

Jeśli nie chcesz, aby ta relacja między encjami była widoczna w Szukaniu zaawansowanym, ustaw wartość Z możliwością wyszukiwania na Nie.

Pole wyszukiwania

Te pola są typowymi właściwościami wszystkich pól z wyjątkiem pól Z możliwością wyszukiwania, Zabezpieczenia pola i Inspekcja. Aby edytować te wartości dla pola wyszukiwania, które jest tworzone za pomocą relacji między encjami, musisz zlokalizować i osobno edytować pola wyszukiwania po utworzeniu relacji między encjami.Więcej informacji:Tworzenie i edytowanie pól

Zgodnie z ogólną zasadą Wyświetlana nazwa powinna odpowiadać wyświetlanej nazwie encji podstawowej.

Element okienka nawigacji dla encji podstawowej

Encja podstawowa może wyświetlić listę powiązanych encji poprzez rozwinięcie okienka nawigacji. Opcje w tej grupie kontrolują, jak lub czy lista ma być wyświetlana. Te elementy nawigacyjne mogą być edytowane także za pomocą edytora formularzy i za pomocą JavaScript, deweloper może zastosować zmiany do tych elementów podczas wyświetlania formularza.

Zachowanie relacji

W relacji 1:N możesz kontrolować sposób zachowania relacji, aby obsługiwać reguły biznesowe dla organizacji. Dlaczego może to być potrzebne? Spójrzmy na przykład.

Powiedzmy, że masz nowego sprzedawcę i chcesz przypisać mu/jej szereg istniejących możliwości obecnie przypisanych do innego sprzedawcy. Każdy rekord szansy sprzedaży może mieć pewną liczbę związanych z nim działań typu zadanie. Można łatwo zlokalizować aktywne szanse sprzedaży, które chcesz ponownie przypisać i przypisać je do nowego sprzedawcy. Ale co powinno się zdarzyć dla każdego działania zadania, które jest skojarzone z szansami sprzedaży? Czy chcesz otworzyć każde zadanie i zdecydować, czy ono też powinno być przypisane do nowego sprzedawcy? Prawdopodobnie nie. Zamiast tego możesz pozwolić relacji na automatycznie stosowanie pewnych standardowych zasad. Reguły te stosuje się tylko do rekordów zadań skojarzonych z szansami sprzedaży, jakie są ponowne przypisywane. Ta relacja między encjami określana jest jako Zadania związane z szansą sprzedaży. Możliwe opcje to:

• Ponownie przypisać wszystkie aktywne zadania.

• Ponownie przypisać wszystkie zadania. To jest zachowanie domyślne.

• Nie przypisywać ponownie żadnych zadań.

• Ponowne przypisać wszystkie zadania aktualnie przypisane do poprzedniego właściciela szansy sprzedaży.

Relacja może kontrolować to, jak akcje wykonywane na rekordzie dla rekordu encji podstawowej wpływają kaskadowo na wszelkie rekordy pokrewnych encji. W poniższej tabeli przedstawiono możliwe akcje i zachowania.

Każdą z tych akcji można skonfigurować do kontrolowania, jak akcje będą rozchodzić się kaskadowo do rekordów związanych z rekordem encji podstawowej poprzez relację 1: n między encjami. Te opcje zachowania są przedstawione w następującej tabeli.

To, jak te działania są stosowane w ramach relacji można skategoryzować lub stosować przy użyciu wartości pola Typ zachowania opisanych w następującej tabeli.

Ograniczenia dotyczące zachowań, które można ustawić

Istnieją pewne ograniczenia, które należy mieć na uwadze podczas definiowania relacji między encjami.

• Encja niestandardowa nie może być encją podstawową w relacji kaskadowej z pokrewną encją systemową. Nowa relacja nie może mieć ustawionej akcji Kaskadowo wszystkie, Kaskadowo aktywne ani Kaskadowo użytkownika pomiędzy podstawową encją niestandardową a pokrewną encją systemową.

• Nowa relacja nie może mieć ustawionej akcji Kaskadowo wszystkie, ani Kaskadowo aktywne lub Kaskadowo użytkownika, jeśli encja pokrewna w tej relacji już istnieje jako encja pokrewna w innej relacji mającej jakąkolwiek akcję ustawioną na wartość Kaskadowo wszystkie, Kaskadowo aktywne lub Kaskadowo użytkownika. W ten sposób można uniknąć tworzenia relacji zawierających wiele encji nadrzędnych.

Mapowanie pól encji

Załóżmy, że chcesz dodać nowy rekord osoby kontaktowej dla osoby, która jest pracownikiem dla określonego klienta. Można to zrobić na dwa różne sposoby.

Można po prostu przejdź do Sprzedaż > Kontakty i utworzyć nowy rekord osoby kontaktowej od podstaw. Wówczas trzeba ustawić klienta nadrzędnego i wprowadzić kilka elementów informacji (takich jak informacje dotyczące adresu i telefonu), które prawdopodobnie są takie same jak konto nadrzędne. To może być czasochłonne i wprowadza możliwości dla błędów.

Łatwiejszym sposobem jest rozpoczęcie od encji klienta i za pomocą podsiatki Kontakty w formularzu, po prostu kliknięcie(+) w celu dodania kontaktu. Najpierw poprowadzi Cię to do wyszukiwania wszelkich istniejących kontaktów powiązanych, aby przypadkowo nie utworzyć zduplikowanego rekordu. Jeśli nie można znaleźć istniejącego rekordu, wystarczy kliknąć Nowy i utworzyć nowy rekord osoby kontaktowej. Różnica polega na tym, że niektóre elementy danych z rekordu klienta zostaną skopiowane do nowego formularza kontaktu, aby ustawić pewne wartości domyślne, które można edytować przed zapisaniem. To może zaoszczędzić sporo czasu podczas wprowadzania danych i przyczynić się do zmniejszenia liczby błędów.

Mapowanie encji i atrybutów pokazuje wszystkie domyślne mapowania dla Microsoft Dynamics 365.

Po utworzeniu nowego rekordu z listy wartości domyślne nie są faktycznie zdefiniowane w relacjach między encjami, ale są one uwidaczniane w interfejsie użytkownika relacji. Nie każda relacja między encjami 1: n je ma. Podczas wyświetlania relacji między encjami 1: N (albo N: 1) dla encji można filtrować relacje według typu. Można wybrać Wszystkie, Niestandardowy, Dostosowania lub Do zmapowania. Relacje między encjami, które można zmapować zapewniają dostęp zezwalający na mapowanie pól encji.

Następujące reguły pokazują, jakiego rodzaju dane mogą być mapowane.

• Oba pola muszą mieć ten sam typ i format.

• Długość pola docelowego musi być równa długości pola źródłowego lub większa.

• Pole docelowe nie może być już zmapowane do innego pola.

• Pole źródłowe musi być widoczne w formularzu.

• Pole docelowe musi być polem, do którego użytkownik może wprowadzić dane.

• Jeśli pola są zestawami opcji, wartości całkowite dla każdej opcji powinny być identyczne.

• Wartości identyfikatora adresu nie mogą być zmapowane.

Tworzenie i edytowanie mapowania między polami

1. Wybierz kolejno pozycje Ustawienia > Dostosowania.

2. Wybierz opcję Dostosuj system.

3. W obszarze Składniki rozwiń opcję Encje, a następnie rozwiń żądaną encję.

4. Kliknij Relacje 1: n lub Relacje n: 1.

5. W okienku głównym, z listy Typ wybierz Możliwe do zmapowania.

6. Wybierz relację, którą można zamapować. Następnie na pasku narzędzi akcje kliknij przycisk Akcje, a następnie kliknij opcję Edytuj.

7. W obszarze Pokrewne kliknij opcję Mapowania.

8. Dla każdego nowego mapowania na pasku narzędzi Akcji kliknij Nowy.

9. W oknie dialogowym Utwórz mapowanie pola wybierz pole źródłowe z Pola encji źródłowej. Wybierz pole docelowe z Pola encji docelowej.

10. Kliknij przycisk OK.

11. Kliknij przycisk Zapisz i zamknij, aby zamknąć formularz Relacja.

12. Po zakończeniu dostosowywania opublikuj dokonane zmiany.

Automatyczne generowanie mapowań pól

Można również automatycznie wygenerować mapowania, ale należy zachować pewną ostrożność, gdy się to robi z encjami systemowymi. Użyj tego, jeśli chcesz tworzyć encje niestandardowe i wykorzystać mapowanie. Podczas przeglądania listy mapowań, w menu Więcej akcji wybierz Generowanie mapowań. Usunięte zostaną wszelkie istniejące mapowania i zastąpione sugerowanymi mapowaniami, które są oparte tylko na polach, które mają podobne nazwy i typy danych. Zastosowanie tej opcji do encji systemowej może spowodować utratę niektórych oczekiwanych mapowań. Dla encji niestandardowych pomaga to zaoszczędzić czas, ponieważ łatwiej można usunąć wszelkie zbędne mapowania i dodać wszelkie inne działania, których nie utworzyła akcja Generuj mapowania.

Tworzenie i edytowanie relacji n: n (wiele do wielu)

Relacje 1: n ustanawiają hierarchie między rekordami. Relacje n: n (wiele do wielu) nie mają żadnych jawnych hierarchii. Nie ma żadnych pól wyszukiwania ani zachowań do skonfigurowania. Rekordy utworzone za pomocą relacji n: n mogą być uznane za równorzędne, a relacja jest obustronna.

Za pomocą relacji N:N tworzona jest encja specjalna o nazwie encja Relationship (lub Intersect). Ta encja ma związek z każdą encją pokrewną i przechowuje tylko wartości identyfikatora konieczne do zdefiniowania relacji. Nie można dodawać pól niestandardowych do encji relacji.

Procedura tworzenia relacji n: n zasadniczo wybiera dwie encje, które mają uczestniczyć w relacji, a następnie dla każdej jednostki należy zdefiniować sposób udostępnienia odpowiednich list w okienku nawigacji formularza dla każdej encji. Są to te same opcje używane do encji podstawowej w relacjach między encjami 1: n.Więcej informacji:Element okienka nawigacji dla encji podstawowej

Nie wszystkie encje można stosować z relacjami N:N. Jeśli nie ma przycisku Nowe relacje wiele do wielu, nie można utworzyć nowej relacji N:N z daną encją. Jeśli używasz przeglądarki metadanych, możesz filtrować według encji, które mają wartość CanBeInManyToMany ustawioną na true.Więcej informacji:Używanie przeglądarki metadanych

Tworzenie i edytowanie relacji N-N między encjami

1. Wybierz kolejno pozycje Ustawienia > Dostosowania.

2. Wybierz opcję Dostosuj system.

3. W obszarze Składniki rozwiń opcję Encje, a następnie rozwiń żądaną encję, którą chcesz dostosować.

4. Wybierz Relacje N:N.

5. Aby edytować lub wyświetlić szczegóły istniejącej relacji, wybierz relację, na pasku narzędzi Akcje wybierz Akcje, a następnie wybierz Edytuj.

   - LUB -

   Aby dodać nową relację, wybierz Nowa relacja Wiele-do-wielu.

   Ważne

   Jeśli Nowa relacja wiele-do-wielu nie pojawia się na pasku narzędzi Akcje, nie można utworzyć relacji N:N dla tej encji.

6. W przypadku nowej relacji w sekcji Bieżąca encja na liście Opcje wyświetlania można wybrać jedną z następujących opcji:

   • Nie wyświetlaj. W drugiej encji nie będzie wyświetlany widok skojarzony bieżącej encji.

   • Użyj etykiety niestandardowej. Etykieta będzie używana w widoku skojarzonym utworzonym dla drugiej encji. Pamiętaj, aby wpisać odpowiednie wartości w polu Etykieta niestandardowa.

   • Użyj nazwy w liczbie mnogiej. Nazwa bieżącej encji będzie prezentowana w widoku skojarzonym w liczbie mnogiej.

   Uwaga

   Gdy wybrano opcje Użyj nazwy w liczbie mnogiej lub Użyj etykiety niestandardowej, można wybierać spośród listy opcji Obszar wyświetlania, aby określić obszar wyświetlania (np. Marketing lub Sprzedaż) na formularzu, gdzie zostaną wyświetlone etykiety relacji. Można też określić Kolejność wyświetlania, aby kontrolować, czy etykieta będzie widoczna w wybranym obszarze wyświetlania.

   Ważne

   Paradygmat nawigacji dla formularzy skojarzonych ze zaktualizowanymi encjami różni się bardziej niż w przypadku encji, które nie zostały zaktualizowane. Mimo że sposób działania definiowania Obszaru wyświetlania i Kolejności wyświetlania są znane, trzeba uwzględnić różne paradygmaty nawigacji i ustanowić relacje między encjami.

7. W sekcji Inna encja wybierz inny element z listy Nazwa encji.

   Uwaga

   Po określeniu nazwy podmiotu wartości domyślne są ustawiane dla pól Nazwa i Nazwa obiektu relacji w sekcji Definicja relacji. Jeśli zmienisz wartość Nazwa encji przed zapisaniem, nazw tych nie będzie można już zmienić, więc przed zapisem upewnij się, że są to nazwy znaczące.

8. W sekcji Definicja relacji potwierdź Nazwę i Nazwę obiektu relacji.

   Te wartości muszą być unikatowe w obrębie relacji N:N.

9. Wybierz Zapisz i zamknij, aby zamknąć formularz Relacja N:N.

10. Po zakończeniu dostosowywania opublikuj dokonane zmiany:

    • Aby opublikować dostosowania tylko dla obecnie edytowanego składnika, na karcie Strona główna w grupie Zapisz wybierz Publikuj.

    • Aby opublikować dostosowania dla wszystkich nieopublikowanych składników jednocześnie, wybierz Publikuj wszystkie dostosowania.

    Uwaga

    Po każdej zmianie elementów interfejsu użytkownika i każdej implementacji skryptów formularza dla encji należy opublikować zmiany, aby zostały one uwzględnione. Wszelkie dostosowania, które powodują zmianę schematu danych systemu Microsoft Dynamics 365, na przykład niestandardowe encje, relacje lub pola, są stosowane natychmiast.

    Instalowanie rozwiązania lub publikowanie dostosowań może zaburzać normalne działanie systemu. Zalecamy zaplanowanie importu rozwiązania na termin, w którym będzie to najmniej uciążliwe dla użytkowników.

Ustawianie właściwości zarządzanych dla relacji

Właściwości zarządzane mają zastosowanie tylko w przypadku zawierania pola z rozwiązaniem zarządzanym i importowania do innej organizacji. Te ustawienia umożliwiają deweloperowi rozwiązania kontrolę nad poziomem dostosowania, który będą miały osoby instalujące zarządzane rozwiązanie podczas dostosowywania relacji między encjami. Aby ustawić właściwości zarządzane dla relacji, kliknij przycisk Właściwości zarządzane na pasku menu.

Z relacji jedyną właściwością zarządzaną jest Można dostosować. To pojedyncze ustawienie kontroluje wszystkie zmiany, jakie można wprowadzić do relacji między encjami.

Zobacz też

Tworzenie i edytowanie metadanych
Tworzenie i edytowanie encji
Tworzenie i edytowanie pól
Tworzenie i edytowanie globalnych zestawów opcji
Dostosowywane relacje encji nadrzędnej
Mapowanie encji i atrybutów

© 2016 Microsoft Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie